Qatar bashing: de waarheid en de leugens!

Qatar wordt over het algemeen beschouwd als een zeer veilig land voor zowel inwoners als bezoekers. Het misdaadcijfer is laag, met cijfers voor geweld en diefstal die ver onder die van veel andere landen liggen, ook in het Westen. Het land heeft een zeer streng veiligheidssysteem en de autoriteiten nemen strenge maatregelen om de openbare orde te waarborgen. Toeristen en expats melden vaak een gevoel van veiligheid op straat, zelfs ‘s nachts.

One of the most recurrent criticisms of Qatar concerns its human rights record. The country is notorious for its treatment of foreign workers, particularly those employed in the construction sector, a key area of the Qatari economy.

Numerous reports have revealed abuses such as dangerous working conditions, unpaid wages and severe restrictions on workers’ freedom of movement. In particular, Human Rights Watch and Amnesty International have denounced the conditions under which the construction sites for the 2022 FIFA World Cup have been built.

However, it is important to qualify these criticisms. Since 2014, Qatar has undertaken a series of reforms to improve the situation of workers. These reforms include the abolition of the kafala system (a sponsorship system for migrant workers that gave disproportionate power to employers) and the introduction of a minimum wage. Although progress has been made, abuses remain, but it is inaccurate to say that the country is stuck in a system of exploitation

Qatar wordt er vaak van beschuldigd dubieuze banden te onderhouden met terroristische groeperingen of controversiële regimes te steunen. Steun voor de Moslim Broederschap beweging, bijvoorbeeld, heeft de kritiek aangewakkerd, met name van landen zoals Saoedi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten en Egypte, die de groep als een bedreiging zien. Deze beschuldiging is echter simplistisch. Qatar heeft van oudsher politieke krachten of groeperingen gesteund op basis van zijn geopolitieke belangen, wat niet uniek is voor deze staat. Veel landen, met name in het Westen, hebben diplomatieke betrekkingen met Qatar, ondanks de soms afwijkende standpunten, en sommige van zijn investeringen zijn gedaan in strategische gebieden zoals onderwijs, gezondheidszorg en infrastructuur.

De aanwijzing van Qatar als gastheer van het WK voetbal 2022 was de start van het ‘Qatar bashing’. De toewijzing van dit sportevenement aan een klein land met weinig voetbalinfrastructuur werd alom bekritiseerd. Naast de arbeidsomstandigheden van de arbeiders uitten veel waarnemers twijfels over de klimatologische omstandigheden (extreme zomertemperaturen), het gebrek aan voetbalcultuur en de wens van Qatar om te ‘sportwashen’, d.w.z. het evenement te gebruiken om zijn internationale imago te verbeteren. Het land reageerde door hightech stadions te bouwen en de competitie te verplaatsen naar de mildere wintermaanden. Hoewel het WK vragen opriep, liet het ook een modernere en opener kant van Qatar zien. Het land slaagde erin een evenement van deze omvang te organiseren met indrukwekkende infrastructuren en een onberispelijke logistiek, wat door een deel van de internationale gemeenschap werd toegejuicht.

Een terugkerende beschuldiging is die van directe of indirecte financiering van terroristische groeperingen, met name die welke banden hebben met Al Qaida of Islamitische Staat. Ook dit idee is vaak gebaseerd op niet-geverifieerde geruchten en dubieuze associaties. In werkelijkheid is Qatar een belangrijke speler geweest in de strijd tegen terrorisme, met name door te helpen bij het trainen en financieren van gematigde rebellengroepen in Syrië, bijvoorbeeld. Het land is ook een bemiddelaar geweest in verschillende regionale conflicten, wat het nog moeilijker maakt om een eenzijdig oordeel te vellen. Het is daarom simplistisch om Qatar simpelweg af te schilderen als een financiële ondersteuner van extremisten, terwijl zijn rol veel genuanceerder en complexer is.